اگر مهر من نسبت به وطن تنها از آن سبب باشد که خود از آن مرز و بوم هستم و بخواهم این عنوان را وسیله‌ی مغایرت خویش و بیگانه قرار داده و از اختلاف و نفاق بین مردم برای خود استفاده کنم این وطن‌پرستی نیست، خودپرستی است و مانند تعصب دینی آن جماعت از ارباب ادیان که اختلاف دین و مذهب و نفاق بین مردم را وسیله‌ی منافع و اعتبارات شخصی و فرقه‌ای قرار می‌دادند، مذموم است و باید مردود باشد.

برپایه‌ی اسطوره‌های ایرانی، خوشبخت‌ترین هزاره‌ی تاریخ بشریت دوره‌ای است که شاه جمشید بر آن فرمانروایی می‌کند. هر سی‌صد سال به سی‌صد سال زمین برای این‌که بتواند تاب همه‌ی انسان‌ها را بیاورد تنگ و غیرکافی می‌گردد. پس جمشید آن را گسترش می‌دهد. او همان کاری را می‌کند که یک کدخدای ایرانی در وضع مشابه او انجام می‌دهد. (یعنی به گسترش زمین‌های کشاورزی می‌پردازد.)

اگر قالی‌های ایرانی هزار سال یا بیشتر پیش چشم نسل‌های متعدد گسترده شده و امروز در نظرها عادی و بی‌تاثیر شده است، جلوه‌ی این نقش‌ها و طرح‌های نو که شما به ایجاد آن مباهات می‌کنید گمان نمی‌کنم که بیش از دو سه سال دوام کند. اگر امروز در همه‌ی خانه‌ها قالی‌های ساده با این سلیقه‌ی نو به کار برود معلوم نیست که تا چند مدت این سلیقه دوام خواهد کرد.