ابن‌خلدون(808-732 قمری)، سیاست‌مدار، جامعه‌شناس، انسان‌شناس، تاریخ‌نگار، فقیه و فیلسوف مسلمان در  تونس به دنیا آمد. او آموزش‌های آغازین را را نزد پدرش و علوم دینی، فن شعر، فلسفه و منطق را نزد عالمان تونسی فراگرفت. سپس، در دربار چند امیر در فاس و اندلس(اسپانیا) به کار سیاسی پرداخت، اما در 42 سالگی به نگارش کتابی پیرامون تاریخ جهان رو آورد که مقدمه‌ی آن بیش از خود کتاب شناخته شده است. او را از پیشگامان تاریخ‌نویسی به شیوه‌ی علمی و علم جامعه‌شناسی می‌دانند.