بیش‌تر وقت‌ها درباره‌ی دانشمندان تصور درستی نداریم. گاه گمان می‌کنیم آن‌ها برحسب تصادف موفق شده‌اند. گاه آنان را افراد گیج و گولی می‌پنداریم که در دریای تفکراتشان غرق شده‌اند و با دنیای خارج کاری ندارند. البته، این گناه برخی از نویسندگان بازاری است که از دانش چندان چیزی نمی‌فهمند و به جای آن می‌کوشند مطالب "جالب و خواندنی" به خورد خوانندگان بدهند.

آیا می‌دانید دو دانشجوی اخراجی که در یک گاراژ کار می‌کردند، نخستین رایانه شخصی را ساختند؟ آری، نوآوران همیشه دانشمندانی نیستند که در آزمایشگاه‌های مجهز کار می‌کنند، بلکه در بسیاری از موارد یک دانش‌آموز، کارگر بنایی یا فردی که به تعمیر خودرو می‌پردازد، به کشف یا اختراع مهمی دست می‌یابد. آیا می‌دانید طرح‌های نو چگونه به ذهن نوآوران می‌رسد؟ چگونه می‌توانیم نوآور بزرگی باشیم؟