یوحنا پسر ماسویه در گندی‌شاپور به دنیا آمد و نزد پدرش که داروساز بیمارستان گندی‌شاپور بود و سپس نزد جبرائیل‌بن‌بُختیشوع، پزشکی آموخت. ابن‌ماسویه در یادگیری پزشکی پیشرفت چشمگیری داشت و جبرائیل او را به ریاست شاگردانش برگزید. چندی نگذشت که هم‌پایه‌ی استاد خود شد. می‌گویند از میمون برای کالبدشناسی نگه‌داری می‌کرد و همواره در پی نوآوری در کار خود بود.

ابوریحان بیرونی، روز پنج‌شنبه سوم ذی‌الحجه 362 قمری/هجدهم دی‌ماه 351 شمسی در بیرون شهر کاث، از شهرهای کهن ایران (اکنون در ازبکستان)، به دنیا آمد. پژوهش‌های خود را از نوجوانی زیر نظر استاد ابونصر منصور آغاز کرد و در هفده سالگی به اندازه‌گیری ارتفاع نیم‌روزی خورشید در شهر کاث پرداخت. جنگ‌های داخلی باعث آوارگی بیرونی شد و سرانجام به شهر گرگان رفت و کتاب آثارالباقیه را به نام قابوس ‌بن ‌وشمگیر نوشت.

چون خودش در بچگی کتاب بچگانه نداشت می‌خواست با این کار برای دیگر بچه‌های خوب کتاب خوب بنویسد و سپس چند کتاب دیگر در همین زمینه نوشت. کارهایش خوب بود و آثارش را پسندیدند. این درس نخوانده‌ی کتاب‌خوان در سال 1345 برای همین آثارش جایزه‌ی یونسکو و در سال 1347 در زمینه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان جایزه‌ی بهترین کتاب‌های سال را گرفت.

آیا تا کنون آرزو کرده‌اید به فضا سفر کنید و از آن‌جا به کره‌ی زمین بنگرید؟ انوشه انصاری چنین آرزویی داشت و به آن دست یافت. او در بامداد 27 شهریور 1385 از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان با موشک سایوز به سوی ایستگاه فضایی رفت. او که نخستین ایرانی فضانورد به شمار می‌آید، سفر خود را از همان‌جایی آغاز کرد که نخستین فضانورد جهان، یوری‌گاگارین، نزدیک نیم سده پیش دروازه‌ی سفر به فضا را گشود.