مقدمه‌ی شاهنامه‌ی ابومنصوری یکی از کهن‌ترین نمونه‌های نثر پارسی است. در سال 346 هجری قمری به فرمان ابومنصور عبدالرزاق، که از سوی سامانیان سپهسالار کل خراسان بوده است، به قلم ابومنصور العمری نوشته شده است. این شاهنامه‌ی منثور که به نظر می‌رسد مایه‌ی شاهنامه‌ی منظوم فردوسی قرار گرفت، از میان رفته است. فقط مقدمه‌ی آن را در آغاز نسخه‌های کهن شاهنامه جای داده‌اند. |
