بیژن ترقی (1388-1308) شاعر و ترانهسرای پرآوازه در تهران به دنیا آمد و فعالیت ادبی خود را از نوجوانی با استادانی چون ملکالشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیما یوشیج و شهریار آغاز کرد. وی با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگار خود چون ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی، روح الله خالقی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت. ترانههای «آتش کاروان» با آهنگسازی علی تجویدی، «بهار دلنشین» با آهنگسازی روح الله خالقی و «برگ خزان»، «افسانهی محبت» و «می زده» با آهنگسازی پرویز یاحقی از آثار ماندگار اوست. زندهیاد بیژن ترقی، «نام جاوید ای وطن» را برای نخستین آهنگ ملی ایران سروده است.
نام جاوید ای وطن نام جاوید ای وطن صبح امید ای وطن جلوه کن در آسمان همچو مهر جاودان وطن ای هستی من شور و سرمستی من جلوه کن در آسمان همچو مهر جاودان بشنو سوز سخنم که همآواز تو منم همهی جان و تنم وطنم، وطنم، وطنم، وطنم بشنو سوز سخنم که نواگر این چمنم همهی جان و تنم وطنم، وطنم، وطنم، وطنم همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان همه شاد و خوش و نغمهزنان ز صلابت ایران جوان ز صلابت ایران جوان ز صلابت ایران جوان |