زمین‌لرزه‌ای که در مارس 2005 میلادی، 839 نفر را در جزیره‌های غرب سوماترا در اندونزی به کام مرگ فرو برد، بزرگترین مرگ توده‌ای مرجان‌ها را نیز به همراه داشت.

  در مارس 2007، گروهی از کارشناسان حفاظت از حیات وحش اندونزی و کارشناسان استرالیایی مرکز پژوهشی صخره‌های مرجانی، وضعیت 35 جایگاه مرجانی را در 600 کیلومتر از ساحل پیرامون جزیره‌ی سیمولو و همسایگانش، بررسی کردند. آن‌ها گزارش کردند که نزدیک 400 کیلومتر از صخره‌های مرجانی بین 80 تا 120 سانتی متر بالا آمده‌اند و بیشتر مرجان‌ها را در معرض هوا گذاشته‌اند. عرض صخره‌های مرجانی که در معرض قرار گرفته‌اند، از 10 متر تا 500 متر است.  استوارت کمبل از کارشناسان حیات وحش اندونزی می‌گوید:"مرگ توده‌ای به این اندازه و مقیاس به ندرت مشاهده شده است." این گروه اکنون در نظر دارند با تصویرهای ماهواره‌ای برآورد دقیقی از مساحت صخره‌های مرجانی در معرض قرار گرفته به دست آورند.

  با وجود این، خبرهای خوشایندی هم وجود دارد. از جمله این که مرجان‌ها در نواحی از اقیانوس ساکن می‌شوند که در اثر بالا آمدن کف اقیانوس، عمق کمتری پیدا کرده‌اند و قابل سکونت‌تر شده‌اند. آندرو بیرد، کارشناس استرالیایی می‌گوید:"در این نواحی تجدید قوای بسیار فعالی در گونه‌های بسیاری دیده می‌شود که در جریان بالا آمدن زیان دیده‌اند." این ناحیه به دانشمندان بینش بی‌مانندی می‌دهد که چگونه یک مرجان پس از یک آشفتگی شدید بهبود می‌یابد.

  این بررسی تازه برای نخستین بار نشان داده است که ستاره‌ی دریایی تاج خاردار (Acanthaster planci)، که صخره‌های مرجانی را در بخش‌های دیگر جهان نابود کرده است، باعث آسیب گسترده به صخره‌های مرجانی اندونزی شده است. در بیشتر جایگاه‌های مرجانی پیرامون جزیره‌های بنیاک، ستاره‌های دریایی تقریبا نیمی از همه‌ی کلنی‌های مرجان آکروپورا را نابود کرده‌اند.  این کشف به این معناست که برخی از مرگ و میرهای توده ای مرجان‌ها در اندونزی که به عوامل دیگری مانند خاکستر آتش سوزی‌ها جنگل‌ها نسبت داده می‌شد، ممکن است به ستاره‌های دریایی مرتبط باشد.

  منبع:

  Young Emma, Indonesian earthquake lifted coral to its death, NewScientist.com news service , 13:11 13 April 2007