بچه‌ها می‌توانند در جریان بازی‌های روزانه خود مهارت‌های علمی را نیز بیاموزند: مشاهده کردن، شناسایی کردن. البته برای پاسخ‌گویی به همه‌ی پرسش‌های آنان به فراگیری موضوع‌های گوناگون نیاز ندارید. فقط کافی است در شور و شوق آنان برای کشف کردن شریک شوید، آنان را تشویق و ترغیب کنید و کمک کنید به ارزش فرایند یادگیری پی ببرند. در این جا چند راهکار پیشنهاد می‌شود که در کنار چند آزمابش ساده و بسیار کم هزینه کنجکاوی طبیعی فرزندان شما را تقویت می‌کنند.

   یک مرکز علمی درست کنید

  ابزارهای لازم برای کندوکاو را فراهم آورید؛ یک ذره بین، یک منشور، یک خط کش و متر، ترازوی خانگی و چند ظرف پلاستیکی ابزارهای مناسبی هستند. سپس از چیزهای پیرامونتان مانند سنگ، دانه‌های گیاهان، روزنامه و ماسه به مجموعه بیفزایید تا بررسی شوند. دفترچه‌ی یادداشت را فراموش نکنید. برای بررسی ماشین‌های ساده، ابزارهایی مانند قفل و کلید، قند شکن، پیچ و مهره، آچار و پیچ گوشتی را به آن‌ها بیفزایید. بچه‌ها دوست دارند دستگاه‌های از کار افتاده را از هم بازکنند. بنابراین، یک ساعت قدیمی، عروسک کوکی، تلفن قدیمی یا هر چیز دیگری را که به تعمیر آن امیدی ندارید، در مرکز علمی بگذارید.

   آب بازی کنید

  بازی با آب فرصت‌های نامحدودی برای کشف و معرفی مفاهیمی مانند چگالی، حجم و روابط علت و معلول فراهم می‌کند. یک شیشه مربا را پراز آب کنید. سپس از فرزندتان بخواهید بررسی کند چه چیزهایی در آب حل می‌شوند، چه چیزهایی برسطح آن شناور می‌مانند و چه چیزهایی در آن فرو میروند. به او نشان دهید که چرا آب و روغن با هم مخلوط نمی‌شوند؛ مقداری روغن نباتی مایع و زرد رنگ در حجمی برابر مخلوط کنید. وقتی این مخلوط را هم می‌زنید، چند لحظه‌ای به رنگ سبز ناپدید می‌شود. حالت‌های مختلف آب ( جامد،مایع و گاز)را بررسی کنید.

  بچه ها را در آشپزی مشارکت دهید

  هنگامی که آشپزی می‌کنیم، تغییرهای شیمیایی و فیزیکی پیش چشمانمان رخ می‌دهند. افزودن مخمر به آب، افزودن نشاسته به غذا برای قوام گرفتن آن وحتی هم زدن غذا در حین رنگ دهی به آن، می‌توانند باعث بهت و شگفتی شوند و کودک را به نظر دادن و پرسیدن ترغیب کنند. ساختار برنامه‌های آشپزی مانند آزمایش‌های واقعی است. بنابراین، فرزند شما می‌تواند پیش‌بینی کند، بیازماید، مشاهده کند، مقایسه کند و به نتایجی دست یابد. نموداری از مراحل این فرایند تهیه کنید و به دیوار بچسبانید تا او بتواند ارتباط این مراحل (از یک فرضیه تا یک نتیجه) را ببیند. این کار شما را با چگونگی فکر کردن او آشنا می‌کند.

  حواس بچه ها را به کار گیرید

  موادی که بو و طعم یا بافت جالبی دارند مثل مرکبات، پودر قهوه، صابون معطر و برگ درختان، جمع آوری کنید و از فرزندتان بخواهید که آن ها را فقط با استفاده از دستان یا بینی خود شناسایی کند. صداهای گوناگون را ضبط کنید و از او بخواهید بگوید آن صداها مربوط به چه هستند. با پرسش‌های گوناگون او را به اندرشیدن و کنجکاوی وا دارید. برای مثال، در خانه‌ی ما چه صداهای مختلفی را می‌توانی تشخیص دهی؟ در اتاق پذیرایی چه صداهایی را می‌شنوی؟ چه صداهایی را باید تقویت کنیم تا به راحتی بشنویم؟ برای سایر حس‌ها نیز می‌توان برنامه‌های جالبی ترتیب داد.

  شرکت کردن در برنامه علم آموزی بچه‌ها، آنان را تشویق می‌کند تا پرس و جو ها و پژوهش‌های خود را جدی بگیرند و به دنبال پیدا کردن پاسخ آن‌ها باشند. شما با استفاده از وسایل ساده و مقداری آگاهی نسبت به شیوه کار، می‌توانید درب آزمایشگاه هیجان انگیزی را به روی آنان بگشایید که دانشمندان کوچکتان بتوانند در آن پژوهش کنند و به پاسخ پرسش‌هایی دست یابند که در واقع برای آنان جالبند و شما فقط نظاره گر آن باشید که این پژوهش‌ها به کجا می انجامند. به زودی شما خواهید دید همان گونه که مهارت‌های فرزندانتان در حل مسائل عمیق‌تر می‌شود، او نظرهایش را به شیوه‌های جدید و گوناگونی سازمان می‌بخشد.
منبع :

 www.discoveryschool.com