سلولهای بنیادی سلولهای پایهای هر اندام، بافت و سلولی در بدن هستند. آنها مانند یک ریزتراشهی خالی هستند که میتواند برای انجام هر کار ویژهای برنامهریزی شود. سلولهای بنیادی سلولهای تمایزنیافته(تخصص نیافته)ای هستند که هنوز کار ویژهای بر دوش آنها گذاشته نشده است. سلولهای بنیادی در شرایط مناسب بافتها و اندامهای ویژهای را به وجود میآورند. همچنین، سلولهای بنیادی سلولهای به خود استواری هستند که میتوانند برای زمانی دراز خودشان را همانندسازی کنند. این ویژگیهای بیمانند، سلولهای بنیادی را به عنوان فراهمکنندهی سلولهایی برای درمان بیماریهای ناتوانکنندهای مانند آلزلیمر، سرطان، پارکینسون، دیابت نوع1، آسیبهای نخاع، سکتهها، سوختگیها، بیماریهای قلب آرتریت استخوانی و آرتریت روماتیسمی، به ما نوید میدهد. امروزه، بیشتر از اندامها و بافتهای اهدایی برای جایگزین کردن اندامها و بافتهایی که در پی این بیماریها آسیب دیدهاند، بهره میگیرند. دریغا که شمارگان آدمیانی که به جایگزینی اندام نیاز دارند از شمارگان اندامهای اهدایی بسیار بیشتر است. سلولهای بنیادی فرصتی را برای فراهم کردن سلولها و بافتهایی که بتوانند برای درمان این بیماریهای گوناگون به کار روند، پدید آوردهاند. منبع: International Society for Stem Cell Research (ISSCR) |