هنگامی‌که چند برنامه‌ی کاوش در بهرام (مریخ) به شکست انجامید، سازمان هوانوردی و فضانوردی آمریکا (ناسا) در سال 2000م (1379ش) او را به عنوان مدیر برنامه‌های کاوش در این سیاره برگزید. او اخترشناس، فضانورد یا سازنده‌ی کاوشگرهای فضایی نیست. با وجود این، توانست برنامه‌های کاوش در سیاره‌ی سرخ را به خوبی پیش ببرد. این پیشرفت‌ها از توانایی ویژه‌اش در مدیریت راهبردی، یعنی برنامه‌ریزی دقیق برای رسیدن به هدف‌های تعیین شده، سرچشمه می‌گیرد.

    فیروز نادری در سال 1325ش در شیراز چشم به جهان گشود. آموزش‌های آغازین را در همین شهر فراگرفت. سپس به تهران آمد و دوره‌ی دبیرستان را در رشته‌ی ریاضیات در دبیرستان اندیشه گذراند. سپس برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت. سرانجام دکترای مهندسی الکترونیک را از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی دریافت کرد. آن‌گاه به ایران بازگشت و چندی در مرکز سنجش از راه دور به کار پرداخت. اما شرایط کار در ایران چنان شد که نادری خیلی زود به آمریکا بازگشت.

      نادری در سال 1979م (1358ش) به بخش جی‌پی‌ال سازمان ناسا راه یافت. در آن‌جا به طراحی سامانه‌ی ماهواره‌ای برای پوشش تلفن‌های همراه پرداخت. سپس به عنوان مدیر برنامه‌ی ماهواره‌های ارتباطی دارای فناوری پیشرفته در اداره‌ی مرکزی ناسا برگزیده شد. پس از آن، مدیر برنامه‌ی بررسی فضایی بادهای مناطق اقیانوسی شد. دستاوردهای این برنامه به بهبود پیش‌بینی هواشناسی کمک کرد. نادری از سال 1996م (1375ش) مدیر برنامه‌ی جست‌وجوی شواهد زندگی در ورای منظومه‌ی خورشیدی بود.

    نادری در سال 2000م به عنوان مدیر برنامه‌های کاوش در بهرام برگزیده شد. او برنامه‌ی سفر دو روبات به نام‌های روح و فرصت را به بهرام تنظیم کرد. این دو رهنورد در سال 2004م (1382ش) بر سطح بهرام قرار گرفتند و عکس‌ها و اطلاعات بسیار ارزشمندی به زمین فرستادند. بیش از یک هزار کارشناس در این برنامه همکاری داشتند و هماهنگی این برنامه‌ی بزرگ با نادری بود. پیشرفت برنامه‌ی کاوش در بهرام باعث شد که نادری را در سال 2005م (1383ش) به عنوان مدیر کاوش‌های منظومه‌ی خورشیدی برگزینند.

    نادری و همکارانش اکنون چند برنامه‌ی کاوشی بزرگ را پی‌گیری می‌کنند: برنامه‌ی فضاپیمای کاسینی که به دور کیوان می‌گردد، برنامه‌ی فضاپیمای داون که به دور سیارک وُستا می‌گردد، برنامه‌ی فضاپیمای جونو که به سوی برجیس (مشتری) می‌رود و چهار سال دیگر به آن‌جا می‌رسد و برنامه‌ی فضاپیمای دوقلوی گریل که به دور ماه می‌گردند. او می‌گوید که توانایی مدیریت این برنامه‌های بزرگ را مدیون بیش از سی سال «پشتکار و کمی کنجکاوی برای به دست آوردن معلومات» است.

برای آگاهی بیشتر از پایگاه آزمایشگاه جی‌پی‌ال دیدن کنید